โอเดการ์ดเป็นกุญแจสำคัญ ในการพัฒนาเกมรุกมาร์ตินโอเดการ์ดทำประตูแรกและแอสซิสต์ประตูที่สามในเกมที่อาร์เซนอลถล่มเบิร์นลีย์ 5-0 เมื่อวันเสาร์เขาทำผลงานได้ใกล้เคียงกันในเกมชนะเวสต์แฮม 6-0 โดยทำได้ 2 แอสซิสต์การมีส่วนร่วมกับประตูเกิดขึ้นหลังจากผ่านไปห้าเกมโดยไม่มีกัปตันทีมอาร์เซนอลเลยแต่ความสำคัญของเขาต่อการพัฒนาเกมรุกกลับไกลกว่าสองสามเกมล่าสุดในความเป็นจริง ย้อนกลับไปในช่วงปลายเดือนพฤศจิกายนเมื่อมิเกลอาร์เตต้าตัดสินใจดันโอเดการ์ดให้ลึกขึ้นโดยขอให้เขาทำหน้าที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างแนวรับและกองกลาง
เช่นเดียวกับกองกลางและแนวรุกผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงไม่ชัดเจนในทันที ในไม่ช้าอาร์เซน่อลก็คว้าชัยชนะได้หนึ่งต่อห้าแต่ในขณะที่พวกเขากำลังดิ้นรนเพื่อก้าวล้ำหน้าการสร้างโอกาสของพวกเขาก็ยังเพิ่มสูงขึ้นตัวเลขมีความน่าสนใจใน 13 เกมแรกของฤดูกาลก่อนที่โอเดการ์ดจะเปลี่ยนบทบาทของอาร์เซนอลอยู่ในอันดับที่หกสำหรับประตูที่ทำได้อันดับที่เจ็ดสำหรับประตูที่คาดหวังและต่ำกว่าในอันดับที่เก้าสำหรับประตูที่คาดว่าจะไม่มีลูกจุดโทษโดยเน้นย้ำปัญหาของพวกเขาจากการเล่นแบบเปิด
รายงาน โอเดการ์ดเป็นกุญแจสำคัญ ในการพัฒนาเกมรุก
อย่างไรก็ตามใน 12 เกมนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาผลงานของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอาร์เซนอลอยู่ในอันดับต้นๆในด้านจำนวนประตูที่ทำได้มีเพียงลิเวอร์พูลเท่านั้นที่สามารถสร้างประตูที่คาดหวังได้มากกว่าที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาไต่ขึ้นจากอันดับที่ 9 มาเป็นอันดับหนึ่งในแง่ของจำนวนประตูที่คาดว่าจะไม่มีลูกจุดโทษแน่นอนว่าตัวเลขเหล่านี้ได้รับแรงหนุนจากการชนะรวด 5 เกมในปัจจุบันซึ่งในระหว่างนั้นพวกเขาทำประตูได้ 21 ครั้งแต่อาร์เซนอลก็สร้างโอกาสมาอย่างต่อเนื่องยกตัวอย่างเช่น เกมที่แพ้เวสต์แฮม 2-0 หลังคริสต์มาส พวกเขาสร้างโอกาสได้ดีกว่าเกมชนะเบิร์นลี่ย์ 5 ประตูเมื่อวันเสาร์
รวมแล้วทำได้ 2.77 ประตูที่คาดหวังเทียบกับ 2.36 ประตูที่เทิร์ฟมัวร์ในที่สุดพวกเขาก็พบความทันสมัยที่เข้าคู่กัน บูกาโยซาก้ากาเบรียลมาร์ติเนลลีและเลอันโดรทรอสซาร์ดยิงได้ 13 ประตูระหว่างพวกเขาในเดือนที่แล้ว แต่โอเดการ์ดเป็นผู้อำนวยความสะดวกนักเตะวัย 25 ปีออกสตาร์ทฤดูกาลได้อย่างน่าอึดอัดพยายามดิ้นรนที่จะใช้อิทธิพลตามปกติจากตำแหน่งที่เขาฉายแววเมื่อฤดูกาลที่แล้วและกระทั่งพบว่าตัวเองตกรอบในเกมชนะเชฟฟิลด์ยูไนเต็ดในเดือนตุลาคมแต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อเขาถอยกลับไปอีก
เครดิต. ufabet
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
